مـــــــــــن أعماقـــــــــــــــى ..اليـــــها

كنت لست انا كانت مشاعرى واحاسيسي هى التى تتكلم تنطق حبا ورغبة..

كان كل شيء مسيطر عليا هو انتى لااري لااسمع الا انتى ..

كنت احيانا أحلق فى السماء واحيانا انزل الى سابع ارض الما لبعدكى ..

كنت اريد فقط ان المسكى لكى اشعر بالعزاء ولو قليلا ..

متى يحين اللقاء حبيبتى متى ؟؟

جفت الدموع من العيون فمتى يكفى القلب عن التنهيد متى متى ؟؟

كنت اتسال هل هده الكلمات منى ام روحى وفؤادى ينطقنا .

كنت فى كل لحظة اناديكى واقول لكى تعالى اقتربى ظمينى اليكى اكثر .

كم احبك حبيبتى فحبك ملك عليا كل مجامع روحى وقلبى ..

كنت اشعر اننا فى خط متوازى نحو الجنون..

كم كان انتهاء اللقاء مؤلما وفى نفس الوقت اريد انهاءه لانى لااريد ان اتدكر انكى بعيدة عنى ..

عند اتصالكى تألمت حبيبتى لانكى بعيدة بعيدة عنى .

كنت اريدكى قربي ومعى وبجانبى ..

كنت اسير فى الماء لااستوعب شيء سوى انى فى نشوى ..

الى هده اللحظة التى اكتب فيها هده الكلمات اشعر بخدر ونشوى فى كل اركان روحى ...

احبكى حبيبتى ... فممكن للمجنون ان يعود اليه عقله وممكن للناسي ان يتدكر..

اما انا فلن اتوب واعود عن حبكى ...

((يـــــــــــرجى عـــــــــدم النـــــــــقل))